دیروز  بعد از بی انصافی که در حقم کرد گفتم من  باشم که دیگه این قدر خودمو اذیت کنم حالا بیا و خوبی کن دلم می خواست دیگه کاری به کارش نداشته باشم ولی وقتی دیدم داره سر نماز گریه میکنه دلم سوخت .

به نظر من آدمها خیلی براشون سخته که خودشونو جای یکی دیگه بذارن مثلا  وقتی قراره که تو دعواها تو قاضی باشی یا یک بیینده یا تماشاگر یک فیلم خانوادگی میتونی دقیقا نقش یک آدم منصف را بازی کنی و خودتو بذاری به زعم خودت جای هر دو طرف ولی خدا نکنه تو یکی از طرفهای دعوا باشی اون موقع مظلوم ترین  بدبخت ترین حق دار ترین آدم روزگاری

دست مریزاد آخه اینم شد حق اتفاقا به نظر من حوا برای همین روزا خوبه چون

اغراق شرین به از صاحب حق ظالم

نوشته شده در چهارشنبه 89/4/16ساعت 4:1 عصر توسط نظرات ( ) |